ما و دایره برجام!
خسرو معتضد

خوانندگان گرامی لابد می‌دانند که بتازگی و در آخرین هفته‌های سال گذشته یک دادگاه آمریکایی، ایران را درخصوص واقعه یازدهم سپتامبر 2001، مقصر شناخته و حکم داده 10 میلیارد دلار از پول‌های مسدود شده نفتی ملت ایران را به عنوان خونبها و بذل و بخشش به بازماندگان حدود پنج هزار تن از قربانیان حادثه حمله به برج‌های دوقلوی تجاری نیویورک پرداخت کنند! به همین سادگی و راحتی!

یکی از مفسران ایرانی قبل از عید بسیار بجا گفت، «کار دولت ایران توجیه کردن اقدام‌های آمریکایی‌هاست». دولت، معتقد است، برجام پیروزمندانه به فرجام رسیده و سال 1394 به عنوان سال افتخار در تاریخ ایران ثبت خواهد شد. هیچ واکنش صریح و اعتراضی مگر چند کلمه جسته گریخته جابری انصاری، سخنگوی وزارت خارجه دیده نشد.

خواهید دید که دادگاه یا این بی‌دادگاه بزودی 10 میلیارد دلار را وصول کرده از کیسه خلیفه یعنی ملت ایران که میلیون‌ها یارانه بگیر دارد و روزی نیست که گران کردن آب و برق و مخابرات و گاز و شهرداری و غیره تکانشان ندهد به ورثه قربانیان جنایت اتباع سعودی تقدیم خواهند کرد؛ سه میلیارد دیگر هم قرار است به بهانه‌ای مصادره کنند.

هر حادثه‌ای در دنیا روی می‌دهد نمی‌دانم چرا CiA و F.B.I که در کار خودشان درمانده‌اند، پای ایران را به میان می‌کشند. من کودک بودم و از دهان پدر و عموها و دایی‌هایم می‌شنیدم که در فلسطین عرب کشی و یهودی کشی متداول است و هر روز یکدیگر را حتی در خیابان‌ها به ضرب چاقو و اسلحه گرم می‌کشند و تصاویرشان هم در جراید ایران چاپ می‌شد. حالا در تل آویو یک شخص یهودی دارد راه می‌رود، بمبی منفجر می‌شود و معلوم نیست کار کیست، در خود کلیمی‌های اسراییلی افراد افراطی هستند که با دولت یهود اختلاف دارند ضمناً 50 گروه و دسته فلسطینی ضد صهیونیستی وجود دارد با این وجود آمریکا و دادگاه‌هایش فوری انگشت اتهام به طرف ایران دراز می‌کنند. کاش در روزهای اول انقلاب و قبل از تسخیر لانه جاسوسی حساب‌های کشور در بانک‌های آمریکا را خالی می‌کردیم!

در ماه‌های اول پس از انقلاب وزارت خارجه چنان خالی از دیپلمات و افراد کارکشته و مجرب بود که قحط‌الرجال دیپلمات شد و هیچ کس خبر از جایی نداشت.

در یکی از کتاب‌ها خواندم، روزهایی که صدام برای جنگ با ایران تمهید چینی می‌کرد و مرتب به سازمان ملل متحد اطلاعیه می‌فرستاد کسی در آنجا نداشتیم متن اطلاعیه‌های عراق را ترجمه کند و به ایران ارسال دارد. آقای یزدی، آقای بنی صدر و آقای قطب زاده چقدر درس دیپلماسی خوانده بودند و چه تجربه‌ای داشتند؟

در حالی که مقام‌های دولت کنونی مدام از پیروزی برجام سخن می‌گویند، لحن مقام‌های آمریکایی هفته به هفته تندتر و تهدیدآمیزتر می‌شود. یک روز یک میلیارد و هفتصد میلیون دلار را به عنوان پرداخت خونبهای عده‌ای کسر می‌کنند، روز دیگر 10 میلیارد و روز بعد سه میلیارد دلار آن هم به موجب حکم یک دادگاه گمنام.

پرسش من این است، مگر این وزارت خارجه یک حقوقدان در اختیار ندارد؟ مگر چند حقوقدان ایرانی یا خارجی در اختیار شما نیست؟ در سال 1330 مصدق 72 ساله سالخورده به نیویورک رفت و پاسخ شکایت دولت انگلستان را که گلادوین جب حقوقدان برجسته انگلیسی به شورای امنیت ارجاع کرده بود، داد. او یک ربع ساعت به زبان فرانسه سخنرانی کرد و دنباله لایحه دفاعی ایران را که حقوقدانان برجسته ایرانی، سوئیسی و هلندی تهیه کرده بودند، اللهیار صالح با زبان انگلیسی فصیح خود خواند و شورای امنیت دعوی انگلیس را رد کرد.

دیوان دادگستری لاهه نیز در سال 1331 که باز مصدق پیرمرد 73 ساله به لاهه رفت و با کمک‌های فکری پروفسور رومن، حقوقدان هلندی، به دفاع از حقوق ایران در ملی کردن نفت پرداخت و رئیس انگلیسی دادگاه در نهایت شرافت، ایران را ذی حق شناخت.

من نمی‌دانم وزارت امور خارجه ایران که وزیر کار کشته‌ای هم دارد چرا این بی‌دادگری‌ها را این سان آسان می‌پذیرد و به دادگاه بین‌المللی لاهه یا سازمان ملل متحد شکایت نمی‌کند؟ آیا هیچ احمقی می‌پذیرد، ایران در حادثه 11 سپتامبر شرکت داشته است؟ فاعلین، عربستانی و سازمان تروریستی القاعده پشت سر ماجرا بوده است.