رئیس جمهور در سخنرانی اخیر در اجلاس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از طرح ناکام ربایش و ترور خود در جریان سفر به عراق پرده برداشت.

سفر محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران به عراق در اسفند ماه سال 86 در نوع خود سفری بی نظیر بود.


پس از اشغال عراق در سال 1382 تا کنون هیچ مقام عالیرتبه‌ای از سایر کشورها، با اطلاع قبلی به این کشور سفر نکرده و حتی بوش و بلر - که عراق تحت اشغال نیروهای خودشان است- کاملا مخفیانه سفرهایی به این کشور داشته اند و تنها چند ساعت در بغداد ماندند. حتی همراهان مقامات غربی در سفر به عراق تا آخرین لحظه از محل قطعی سفر اطلاع نداشته اند.

این در حالی است که سه هفته پیش از تاریخ سفر رئیس جمهوری اسلامی ایران به عراق، اعلام رسمی شد که وی در چه تاریخی به این کشور سفر خواهد کرد و حتی افرادی را که قصد دیدار آنها را در این سفر دو روزه داشت، مشخص کرده بود.

احمدی نژاد در سخنان اخیرش از موضوعی پرده برداشت که با مرور مسائلی که در سفرش به عراق گذشت، به خوبی می توان به عمق ماجرا واقف شد.

رئیس جمهور گفت: "من اولین رئیس دولتی بودم که با اعلام قبلی، دو روز به این کشور سفر رسمی کردم. پیش از من رؤسای دولت‌های آمریکا و انگلیس به واسطه حضور گسترده نظامیان خود در این کشور چند ساعتی حضور پیدا کرده، اما هیچ کدام از آنها شب را در عراق نمانده‌اند. ما در این سفر حاضر نشدیم در منطقه تحت کنترل آمریکایی‌ها (منطقه الخضرا) اقامت کنیم. ضمن اینکه براساس اطلاعات موثق، دشمنان طرح ربودن و ترور خادم ملت را در سفر به عراق برنامه‌ریزی کرده بودند که به فضل الهی با تغییر یکی دو برنامه، در اراده و تصمیم آنها تزلزل ایجاد شد و وقتی متوجه موضوع شدند که عراق را ترک کرده بودیم و آنها همچنان مبهوت مانده‌اند."

در سفر رییس جمهور به عراق در اسفند ماه 86 همراه رئیس جمهور بودم. به همین دلیل، پس از افشای این موضوع از سوی رئیس جمهور، جزئیاتی از اقدامات امنیتی پیشگیرانه و پیش‌دستانه ایران که در این سفر مشاهده کرده‌ و یا اینکه از منابع مطلع کسب کرده ام را بیان می کنم تا شاهدی بر این موضوع تاریخی باشد:

* پیش از انجام سفر خارجی هر مقام عالیرتبه، افرادی برای آماده‌سازی مقدمات، به کشور میزبان سفر می‌کنند. در جریان سفر محمود احمدی‌نژاد به عراق، هیئت پیشرو ایرانی، چند روز قبل از سفر وارد بغداد شدند و علاوه بر فراهم کردن مقدمات کار، با برخی مسئولان عالیرتبه عراق از جمله جلال طالبانی برای هماهنگی دیدار کردند.

طالبانی با ناباوری به گروه ایرانی گفته بود درست است که ما از آقای احمدی نژاد برای سفر به عراق دعوت کردیم، اما آیا واقعا او می خواهد به صورت رسمی به عراق بیاید؟
همچنین طالبانی از گروه ایرانی خواسته بود که برای انجام این سفر با نیروهای آمریکایی که فعالیتهای امنیتی بغداد را کنترل می کنند، هماهنگی هایی داشته باشند که گروه پیشرو ایرانی از انجام این کار امتناع کرد و گفتند ما مهمان عراق هستیم، نه مهمان آمریکا.


* گروه پیشرو ایرانی- که پیش از سفر رسمی رئیس جمهور وارد عراق شده بود- شب را در بغداد اقامت گزید. جالب اینکه شب بعد از بازگشت هیئت پیشرو به ایران، آن محل اقامت و مناطق حوالی آن با خمپاره مورد اصابت قرار گرفت، غافل از اینکه هیات پیشرو ایرانی دیگر آنجا نبود.

* کلیه فضاهای هوایی عراق در اختیار نیروهای اشغالگر بود. به همین دلیل ایران 2 هواپیمای کاملا همرنگ و هم‌مدل برای عزیمت رئیس جمهور به عراق انتخاب کرد که رئیس جمهور و هیئت همراه در این دو هواپیما مستقر شدند؛ هیچ کس نمی دانست رئیس جمهور دقیقا در کدام هواپیما قرار دارد. این دو هواپیما بصورت همزمان وارد فرودگاه بغداد شدند و 4 درب این دو هواپیما به صورت همزمان و بر روی 4 پله مستقر شده، باز شد و تا آخرین لحظه مشخص نبود که احمدی نژاد از کدام درب خارج می شود؛ ضمن اینکه حریم حفاظتی به گونه ای چیده شد که رئیس جمهور به تنهایی از پله های هواپیما پایین بیاید. این صحنه توسط رسانه های مختلف جهان به عنوان یک حرکت شجاعانه مخابره شد.

* فاصله فرودگاه بغداد تا منطقه "جادریه" که محل اقامت و ملاقات‌های احمدی نژاد در جریان این سفر دو روزه بود، 25 کیلومتر است. این 25 کیلومتر به گذرگاه مرگ شهرت دارد، چرا که انفجارهای زیادی در آن رخ می دهد و به همین دلیل نیز مقامات غربی از جمله بوش و بلر حتی در جریان سفر مخفیانه خودشان هم این مسیر را به صورت زمینی طی نمی کنند و از فضای هوایی ای استفاده می کنند که در اختیار نیروهای خودشان است. به همین جهت هیچ کس باور نمی کرد که رئیس جمهور ایران بخواهد این مسیر را زمینی طی کند، اما این کار انجام شد و عرض دو طرف این جاده نیز به صورت کامل توسط نیروهای امنیتی ایران و نیروهای مردمی عراق کنترل شد.


* از داخل باند فرودگاه بغداد تا محل دیدارها و اقامت رئیس جمهور، 3 سری اسکورت که هر سری آن شامل چند اتومبیل می شد، به حرکت درآمد که هیچ کس دقیقا نمی‌توانست تشخیص دهد که احمدی‌نژاد در کدام یک از این اسکورتها قرار دارد. ضمن اینکه اسکورت‌ها مرتبا جابجا می شد که نشان دهنده تسلط نیروهای امنیتی ایران بر اوضاع بود و امکان هر نوع غافلگیری را از دشمن می‌گرفت.

* در طول سفر، نیروهای اشغالگر عراق تلاش فراوانی برای تسلط بر سیستم مخابراتی هیئت همراه رئیس جمهور ایران انجام دادند، اما نه تنها اقدامات امنیتی ایران مانع از این اقدام آنان شد، بلکه نیروهای امنیتی ایران میزان مکالمات خود برای هماهنگی امور را به حداقل کاهش دادند تا امکان هرگونه لو رفتن جزئیات برنامه ها برای اشغالگران و تروریست‌ها سلب شود.

* پیش از انجام سفر، مسئولان حفاظت رئیس جمهور ایران، آموزش و مانورهای آموزشی برای نیروهای عراقی گذاشتند. برنامه زیارت رئیس جمهور از مرقد ائمه در کاظمین در صبح روز دوم سفر قرار داشت. در شب اول سفر به نیروهای عراقی اعلام شد که امشب برای آخرین مانور آموزشی آماده باشند، غافل از آنکه در جریان همان مانور آموزشی که از ساعت 11:30 شب تا 2:30 بامداد انجام شد، احمدی نژاد و هیئت همراه برای زیارت وارد کاظمین شدند و این ماموریت نیز با اقدام پیش دستانه و زیرکانه نیروهای حفاظتی ایران، با موفقیت انجام شد؛ این یکی از نمونه‌های جابجایی برنامه‌های رئیس جمهور برای جلوگیری از اقدام خرابکارانه بود.

* نیروهای حفاظتی ایران، چهار محل را برای اقامت آن شب رئیس جمهور پیش بینی کرده بودند. اما زیارت رئیس جمهور در کاظمین و عزیمت مجدد به بغداد تا حدود ساعت 3 بامداد روز دوم به طول انجامید و رئیس جمهور چند ساعت باقیمانده از شب را در "جادریه" بغداد اقامت کرد.
به جهت حساسیت امنیت محل اقامت رئیس جمهور در طول شب، پیشنهاد عراقی‌ها این بود که رئیس جمهور در منطقه الخضرا که به علت استقرار نیروهای آمریکایی از امنیت بهتری برخوردار است، اقامت کند، اما احمدی نژاد و نیروهای امنیتی ایران نپذیرفتند و آن شب را در همان منطقه "جادریه" اقامت کردند. که این مساله مورد توجه فراوان نیروهای امنیتی و حتی رسانه های دیگر کشورها قرار گرفت و بعضی ها مدعی شدند که احمدی نژاد شب را در بغداد نخوابیده است.

* به گفته یکی از مقامات حفاظت رئیس جمهور، گزارشاتی قطعی از طراحی برای ترور یا ربایش محمود احمدی نژاد دریافت شده بود، اما نیروهای حفاظتی ایران با همکاری نیروهای مردمی عراق، با چند جابجایی در برنامه‌ها و ملاقات‌های رئیس جمهور، در 2 دسته اقدامات پیش‌گیرانه و پیش دستانه، با مدد الهی، طرح های آنان را ناکام گذاشتند.
علاوه بر آنکه تلاشهای زیادی برای دستیابی به برنامه دقیق دیدارها و جزئیات محل تردد رئیس جمهور ایران انجام شد که ممکن بود منجر به خسارتی جبران ناپذیر شود اما این اقدامات نیز با هوشیاری نیروهای ایرانی ناکام ماند.

* اشغالگران و حتی برخی عراقی‌ها با توجه به کلیاتی که از دیدارهای رئیس جمهور ایران می دانستند، پیش بینی می کردند که این سفر رئیس جمهور بیش از 40 ساعت به طول بیانجامد اما با طراحی انجام شده توسط گروه های تشریفات و حفاظت ایران، سفر در کمتر از 30 ساعت پایان یافت. به گونه ای که پس از انجام بدرقه رسمی در ساعت 14 روز دوم سفر، حتی عراقی‌ها تصور می کردند، احمدی نژاد به سمت دیدار دیگری خواهد رفت، اما رئیس جمهور ایران در مسیر فرودگاه بغداد بود و با هماهنگی انجام شده با گروه‌های پروازی ایران، هواپیمای رئیس جمهور بغداد را به مقصد تهران ترک کرد.
خبرنگاران همراه رئیس جمهور نیز با هماهنگی نیروهای حفاظتی، زمانی خبر پرواز هواپیمای احمدی نژاد از بغداد به مقصد تهران را مخابره کردند که هواپیمای حامل رئیس جمهور وارد مرز ایران شده بود.

* از آنجا که ممکن بود نیروهای اشغالگر در نزدیکی نقطه صفر مرزی ایران و عراق دست به تعرض علیه هواپیمای حامل رئیس جمهور بزنند، دو فروند هواپیمای جنگنده از پایگاه هوایی همدان، هواپیمای حامل رئیس جمهور را تا تهران اسکورت کرد.


* یکی از مسئولان حفاظتی رئیس جمهور می‌گفت؛ بسیاری از رسانه‌ها و مقامات خارجی به خوبی می دانند که اقدامات حفاظتی انجام شده در این سفر به چه میزان اهمیت داشت و به همین علت نیز موفقیت امنیتی در جریان انجام این سفر به همه جهان مخابره شد، اما اهمیت این ماموریت مهم در داخل کشور مغفول ماند و بعضی ها تصور کردند هیچ تهدیدی در کار نبوده است در حالی که طرح های مختلفی برای ربودن یا ترور رئیس جمهوری اسلامی ایران در این سفر ناکام ماند. انجام موفقیت آمیز این سفر، حاصل چیزی جز لطف خداوند متعال و دعای خیر مردم و تلاش‌های نیروهای حفاظتی و هماهنگی هیئت همراه رئیس جمهور نبود. اما باز هم در داخل کشور در جریان تشریح وقایع سفر تاریخی دکتر احمدی نژاد به عراق، نیروهای حفاظتی و شخص رئیس جمهور مظلوم واقع شدند.

*حامد طالبی

یک عکس از سفرم به عراق