در باره ترانه‌ی ماندگار "دایه‌دایه وقت جنگه

?ک? ازترانه‌ها? حماس? و معروف موس?ق? لر? ترانه‌ی "دایه‌دایه" است. درجنگ جهان? اول ب?ن سال‌ها? 1295 تا 1297 خورش?د? روس‌ها که متحد انگل?س بودند وارد ا?ران شدند و تا بروجرد لرستان پ?ش رفتند. ا?ن تجاوز انگ?زه‌ای شد تا عده‌ای از سران ایل‌ها وطوا?ف پشتکوه و پ?شکوه برا? ب?رون راندن آنان از لرستان و د?گر شهرها هم پ?مان شوند و با درگیری‌ها? شد?د، آنها را تا قزو?ن عقب برانند. در ا?ن رزم، طوا?ف? از نقاط گوناگون لرستان حضور داشتند. دوتن از نوازندگان هنرمند و پراحساس بوم? آن روزگار به نام‌های عل? و نظرعل? از طایفه‌ی ح?در? تحت تأثیر این رخداد به ساختن آهنگ و ترانه‌ی پرشور  "دایه‌دایه" برآمدند.
مضام?ن شعر? ا?ن ترانه، حماسه، عشق و شور و د?وری ا‌ست.
ز?باتر?ن و ماندگارتر?ن خواندن "دایه‌دایه" را زنده‌?اد "استاد رضا سقا??" با تنظ?م زنده‌?اد نابغه موس?ق? زاگرس "م?رمجتب? م?رزاده" انجام داد. روانشان شاد.

ملود? "دایه‌دایه" برا? مردمان سرزم?نمان ا?ران شناخته شده است به طور? که آقا? "ب?ژن ب?ژن?" خواننده وخوشنو?س توانمند کشورمان ا?ن ترانه را با اشعار فارس? با تنظ?م "استاد کامب?ز روشن‌روان" خوانده است.
زنده‌?اد "حسن ز?رک" خواننده‌ی بزرگ و توانا? کرد ن?ز در ?ک? از
چا?خانه‌ها? شهر "بانه" از ?ک نوازنده‌ی کمانچه‌زن لر، "دایه‌دایه" را می‌شنود و برا?ش خ?ل? ش?ر?ن و دلنش?ن است. ز?رک فی‌البداهه اب?ات? با آن زمزمه می‌کند، تا امروز که ترانه  "دایه‌دایه"ی "ز?رک" با اشعار کرد?، ?ک? از آثار ارزشمند اوست.
ترانه‌ی "دایه‌دایه" در هر مجلس و هر حال‌وهوا و هر شعر? شن?دن? است.

??متن ترانه دایه دایه وقت جنگه(مادر، مادرم وقت جنگ است)

وقت دوسی وا تفنگه (زمان آشتی با تفنگ رسیده است)
 
نال نال برنویا چنی قشنگه (سر و صدای تفنگ های برنو خیلی قشنگ است)

سنگران برمنت لشم در آریت (سنگر ها را خراب کنید و جنازه ام را در بیارید)

بورتم سی دالکم بونگمه وراریت (جنازه ام را برای مادرم ببرید تا برایم شیون سر دهد)

نازی تو سی بکو جومه ورته (ای نازی… لباس مشکی بر تن کن)

دور کردن دو قورسو شیر نرته (شیر نرت را در قبرستان به خاک سپردند)

دایه دایه وقت جنگه (مادر، مادرم وقت جنگ است)

قطار که بالای سرم پرش د شنگه (قطار-جای فشنگ- بالای سرم پر از فشنگ است)

قلایا نه بگردیت چینه و چینه (قلعه ها را دیوار به دیوار بگردید)

لشکمه ور داریت کافر نیینه (جنازه ام را در بیارید تا کافری آن را نبیند)

کاغذی ره بکنید و او دخترونم(نامه ای برای دخترانم بفرستید)

بعدخوم شی نکنن و او دشمنونم( تا بعد از من به دشمنانم شوهر نکنند)

برارونم خیلین هزار هزارن (برادرانم خیلی اند، هزار هزار…)

سی تقاص خینه مه سر ور میارن(برای گرفتن انتقام خون من بر خواهند خواست)

منبع: کانال هنر و ادبیات اعتراض