غم این فاجعه را کجا باید برد؟ از ماهواره امید تا ایرباس 350

سال 2008 در میان بهت و ناباوری جهانیان، سازمان فضایی آمریکا (ناسا) موفقیت پرتاب موشک ماهواره بر «سفیر امید» توسط ایران را تایید کرد. تا پیش از آن، تنها هشت کشور دنیا از فناوری  ساخت موشک ماهواره بر برخوردار بودند. سال بعد در فوریه 2009 (22 بهمن 1387)  این موشک ایرانی، ماهواره «امید» را که تکنولوژی و قطعات آن کاملاً ایرانی بود، به فضا برد که این ماهواره تا پایان 82 روز ماموریت خود در مدار زمین در گردش بود.

در بهمن 1391 نیز کاوشگر ایرانی «پژوهش» برای نخستین بار یک موجود زنده (میمون فرگام) را به فضا برد و سالم به زمین برگرداند تا مقدمه ای بر اعزام انسان ایرانی به فضا در آینده نزدیک باشد.

اما اکنون در سال 1394 تقریباً همه برنامه های فضایی ایران متوقف شده و ماهواره هایی مانند «شریف» در انبارها خاک می خورند و در مقابل برای تکمیل پروژه تحقیر ایرانیان، امروز کمپانی ایرباس، اجازه داد تا یک فروند هواپیمای ایرباس 350 که در حال عبور از مسیر سنگاپور به اروپا بود به مدت 2 ساعت در خاک ایران فرود آید تا ایرانی ها با این هواپیما که ممکن است 5 سال بعد در سال 2021 به ایران تحویل شود عکس یادگاری بگیرند!

بعد از روی کار آمدن دولت و در یک اقدام نمایشی پرواز هواپیماهای وطنی ایران 140 به خاطر سقوط پرواز طبس و بدون بررسی های لازم ممنوع شد. آن زمان برخی کارشناسان استفاده بیش از ظرفیت هواپیما و گرمای هوا را یکی از عوامل سقوط آن می دانستند ولی تولید و پرواز و توسعه ایران 140 توسط دولت به بایگانی تاریخ سپرده شد.
 ایرباس های 350 و 380 خریداری شده قادر به فرود در اکثر فرودگاه های ایران نیست و با قسمتی از مبالغ سنگینی که صرف خرید این هواپیماهای لوکس شده ، می شد پروژه های افتخار آمیز و بومی ایران در عرصه فضایی را توسعه و پایه های دانش بومی صنعت هواپیماسازی را که چند سالی بود آغاز شده را تکمیل نماید.
@hermesi کانال هرمس